تریگر فینگر یا انگشت ماشه ای شرایط پاتولوژیکی است که باعث درد، سفتی و احساس قفل شدگی یا گرفتگی در زمان خم کردن و صاف کردن انگشت میشود. انگشت حلقه و شست معمولا بیشتر از انگشتان دیگر در معرض این آسیب قرار میگرند. این وضعیت همچنین به عنوان “stenosing tenosynovitis” شناخته می شود.اگر در انگشت شست این اتفاق بیفتد به آن شست ماشهای میگویند.
آناتومی
تاندونهای فلکسور یا خم کننده های انگشتان ساختارهای بلند طناب مانند هستند که عضلات ساعد را به استخوان انگشتان وصل میکنند. وقتی عضلات منقبض میشوند، تاندونهای فلکسور اجازه میدهند تا انگشتان خم شوند. هر یک از تاندونهای فلکسور از یک تونل در کف دست و انگشتان عبور میکنند که به آن اجازه میدهد به راحتی با خم و راست شدن انگشت سر بخورد. این تونل “غلاف تاندون” نامیده میشود. در طول غلاف تاندون، رشتههای بافتی که “قرقره” نامیده میشوند، تاندونهای فلکسور را نزدیک به استخوانهای انگشت نگه میدارند. با حرکت انگشت تاندونها از قرقرهها عبور میکنند. قرقره پایین انگشت ” قرقره A1 ” نامیده میشود. این قرقرهای است که اغلب در انگشت ماشهای درگیر میشود.
شرح
در یک بیمار مبتلا به انگشت ماشهای، قرقره A1 ملتهب یا ضخیم میشود، و سر خوردن تاندون فلکسور روی آن هنگام خم شدن انگشت دشوارتر می شود. با گذشت زمان، تاندون فلکسور همچنین ممکن است دچار التهاب و ایجاد یک برآمدگی کوچک روی سطح خود شود. هنگامی که انگشت خم میشود و برآمدگی از قرقره عبور میکند، یک احساس گرفتگی یا ترکیدن وجود دارد. این احساس اغلب دردناک است.
در حالت شدید، انگشت در حالت خم شده میماند و قفل میشود و بیمار قادر به صاف کردن انگشت خود نمی باشد. بیمار باید از دست دیگرش کمک بگیرد تا با فشار انگشت را صاف کند که معمولا با درد زیادی همراه است.
علل
احتمال ابتلاء به انگشت ماشه ای در بین زنان نسبت به مردان شایع تر است و اغلب در افراد با سن ۴۰ تا۶۰سال اتفاق میافتد.در حالی که علل انگشت ماشهای به خوبی شناخته نشده است، عوامل متعددی وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. این موارد عبارتند از:
- بیماری: انگشت ماشه ای در افراد مبتلا به بیماری های خاصی مانند دیابت ، آرتریت روماتوئید، نقرس،میلوئیدوز،تیروئیدکم کار، انقباض دوپویترن(بیماری که باعث میشود یک یا چند انگشت به سمت کف دست خم شوند) وبیماری دکوروین( بیماری که بر تاندونهای انگشت شست تاثیر میگذارد و باعث درد در مچ دست میشود) شایع تر است.
- گرفتن و چنگ زدن مداوم اشیاء:حرفهها، فعالیتها و ورزشهایی که استفادهی مکرر از دست و در دست گرفتن طولانی مدت اشیاء را ایجاب میکند مثل کشاورزان، کارگران صنعتی،نوازندگان و خیاطهاخطربروزانگشت ماشهای را افزایش میدهد.
- جراحی سندروم تونل کارپال:تریگر فینگر یکی از عوارض جانبی جراحی سندرم تونل کارپال، به ویژه در شش ماه نخست بعد از جراحی به شمار میآید.
علائم
نشانهها و علائم انگشت ماشهای ممکن است از خفیف تا شدید پیشرفت کنند و شامل موارد زیر باشند:
- صدا دادن انگشت هنگام حرکت دادن آن
- احساس ناراحتی در پایهی انگشت روی کف دست
- احساس درد و خشکی هنگام خم کردن انگشت
- متورم بودن کف دست یا احساس یک تودهی حساس به لمس روی کف دست
- قفل شدن انگشت در حالت خمیده در موارد شدید رخ میدهد. در این حالت انگشت را باید با ملایمت با کمک دست دیگر صاف کرد.
- ناتوانی در خم کردن کامل انگشت
انگشت ماشهای میتواند هر انگشت، از جمله انگشت شست را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است بیش از یک انگشت به صورت همزمان تحت تأثیر قرار بگیرند و هر دو دست ممکن است درگیر باشند. سفتی و خشکی انگشت ماشهای و قفل شدن آن در حالت خمیده صبحها شدیدتر است. این خشکی به تدریج و در اثر استفاده کردن از انگشت کمتر میشود.
تشخیص
پزشکان انگشت ماشهای را با توجه به نتایح معاینه بالینی و پرسیدن چند سوال ساده دربارهی پروندهی پزشکی بیمار تشخیص میدهند. پزشک انگشت را حرکت میدهد و گوش میدهد که آیا انگشت هنگام حرکت دادن صدا میدهد یا خیر. همچنین قفل شدن انگشت در حالت خمیده وضخیم شدن و یا تورم غلاف تاندوننیز بررسی میشود. به علاوه پزشک از بیمار میخواهد که دستش را باز و بسته کند. تشخیص انگشت ماشهای معمولاً نیازی به رادیوگرافی یا دیگر آزمایشهای تصویربرداری ندارد.
درمان
درمان غیر جراحی
درمان اولیه برای انگشت ماشه ای معمولا درمان غیر جراحی است. درمان انگشت ماشهای وابسته به شدت آن متفاوت است. برخی از روشهای درمانی عبارتند از:
- استراحت: اگر نشانهها خفیف باشند، استراحت دادن به انگشت و اجتناب از فعالیت هایی که آن را بدتر می کند ممکن است برای حل مشکل کافی باشد.
- اسپلینت:ممکن است پزشک تان از شما بخواهد یک اسپلینت استفاده کنید تا انگشت آسیب دیده را در موقعیتی که تاندون در طول بلند خود قرار میگیرد تا شش هفته نگه دارید. اسپلینت کمک میکند تا به مفصل استراحت دهید. اسپلینت همچنین به شما کمک میکند از خم کردن انگشتان دست خود به صورت مشت در خواب جلوگیری کنید، چرا که میتواند حرکت انگشتان دست تان را در صبح دردناکتر نماید.
- فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست با اقداماتی که به کاهش التهاب کمک میکند نظیرالکتروتراپی، اولتراسوند، لیزر تراپی و درمان دستی سعی در کاهش التهاب ناحیه و رفع سفتی خواهد داشت.با کاهش حساسیت ناحیه و افزایش خونرسانی در محل، فرد قادر به خم و صاف کردن انگشت خود با درد کمتری میشود.
-
تمرینات کششی:تمرینات کششی ملایم می تواند به کاهش سفتی و خشکی کمک کند و موجب افزایش دامنه حرکتی انگشتان شود.
- دارو :داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند.
- تزریق استروئید: در صورتی که استراحت و انجام فیزیوتراپی به حل مشکل کمک نکند پزشک شما ممکن است تزریق کورتیکواستروئید – یک داروی ضد التهاب قوی – به داخل غلاف تاندون را انتخاب کند. در برخی موارد، این روش تنها به طور موقت مشکل را بهبود میبخشد و تزریق دیگری نیز لازم است. اگر دو تزریق برای حل مشکل مفید واقع نشد، باید جراحی در نظر گرفته شود.تزریق استروئیدها در بیماران مبتلا به دیابت تاثیر کمتری دارد ، اما ممکن است در جلوگیری از جراحی کمک کند. استروئیدها می توانند باعث افزایش قند خون در کوتاه مدت شوند، لذا باید سطح گلوکز در بیماران دیابتی را پس از تزریق کنترل کرد.
درمان جراحی
انگشت ماشهای یک وضعیت خطرناک نیست. تصمیم گیری در مورد عمل جراحی یک مسئله شخصی است که بر اساس شدت علائم و موفقیت یا عدم موفقیت گزینههای غیر جراحی مشخص میشود. علاوه بر این، اگر انگشت شما در یک موقعیت خمیده گیر کرده باشد، پزشک تان ممکن است عمل جراحی را برای جلوگیری از خشکی دائمی توصیه کند.
فرآیند جراحی
هدف جراحی باز کردن تونل است تا تاندون بتواند راحتتر از آن عبور کند. این روش معمولا به صورت سرپایی انجام میشود، به این معنی که نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. برای اکثر افراد ازبی حسی موضعی برای بی حس کردن دست در طول این فرآیند استفاده می شود. جراحی از طریق یک برش کوچک در کف دست یا گاهی اوقات با نوک یک سوزن انجام میشود. تونل غلاف تاندون بریده میشود. وقتی که دوباره بهبود پیدا کرد و به هم متصل شد، غلاف شلتر میشود و تاندون فضای بیشتری برای عبور از آن دارد. در طول جراحی، غلاف تاندون بریده میشود.
عوارض جانبی
عوارض ممکن است بعد از هر نوع جراحی رخ دهد. پزشک قبل از عمل جراحی عوارض جانبی احتمالی را با شما در میان می گذارد و اقدامات خاصی را برای پیشگیری از عوارض انجام خواهد داد.
شایعترین عوارض بعد از عمل جراحی انگشت یا شست ماشه ای عبارتند از:
- سفتی و خشکی در انگشت درگیر
- ناتوانی در صاف کردن انگشت درگیر:اگر قبل از عمل جراحی کاملا قادر به چرخش انگشت نباشید، شما ممکن است بعداز عمل جراحی نیز قادر به انجام آن نباشید.
- درد یا تورم موقت در محل جراحی
عوارض کمتر رایج عبارتند از:
- آسیب عصبی: ممکن است باعث ایجاد بیحسی یا سوزن سوزنن شدن در قسمت انگشت شود.
- تغییر حالت انگشت: زمانی که میزان زیادی از غلاف بریده شده باشد.
- ماشه ای شدن مداوم: زمانی که غلاف کاملا آزاد نشود.
- عفونت: در این جراحی بسیار نادر است
بهبودی
اکثر افراد میتوانند انگشتان خود را بلافاصله بعد از عمل حرکت دهند. معمولا کمی درد در کف دست شما وجود خواهد داشت. به دفعات دستهای خود را بالای قلب خود ببرید تا به کاهش تورم و درد کمک نماید. بازیابی معمولا ظرف چند هفته تکمیل میشود، اما ممکن است تا ۶ ماه طول بکشد تا تورم و خشکی برطرف شود. اگر انگشتتان قبل از جراحی نسبتا خشک باشد، درمان فیزیکی و ورزشهای انگشت میتواند به شل شدن آن کمک کند.
نتیجه گیری
بیمارانی که عمل جراحی انجام دادند ، بهبود قابل توجهی در عملکرد و همچنین کاهش درد انگشت تجربه کرده اند. با این حال، ممکن است دامنه حرکتی انگشت به حالت عادی برنگردد.
مقالات علمی فیزیوتراپی هروی
پیج اینستاگرام فیزیوتراپی هروی